Zniwo gniewu

Od kresowych miasteczek i okupacji sowieckiej, przez wsie i napotkanych w lasach partyzantow, po przymusowa prace na folwarku niemieckiego arystokraty i osadnictwo na Ziemiach Odzyskanych - oto historia tulaczki dwoch siostr, Kaszmiry i Maruszki. Te nieprawdopodobne, ale jakze typowe dla mieszkancow Kresow losy staly sie osnowa Zniwa gniewu. To opowiesc o kobietach wprzezonych w tryby wojny, o ich sile i woli przetrwania, o oddaniu dla drugiego czlowieka i pielegnowaniu tradycji rodzinnych. O pieknie milosci w podlych czasach, o poswieceniu, gdy nikt nie widzial jego sensu, i wreszcie... o wiernosci. Zniwo gniewu czyta sie z zapartym tchem, bo historia splata sie tu ze wspolczesnoscia w interesujacy literacko warkocz. To najlepsza ksiazka, jaka przeczytalam od kilku lat. Gleboko mnie poruszyla. Bardzo ja polecam. Malgorzata Kalicinska Ta ksiazka zawiera doswiadczenia, ktore byly udzialem tysiecy anonimowych kobiet rzuconych w czasie wojny na szlak wedrowki z polskich Kresow czesto donikad. Takie historie nadal przechowuje sie w wielu polskich domach. Chociaz to mezczyzni wywoluja i prowadza wojny, najwyzsze rachunki placa za nie kobiety. Moze dlatego rzadko mamy okazje sledzic wojenne wydarzenia ich oczami. Lucie Di Angeli-Ilovan tworzy swa narracje ze szczegolow, ktore zwykle uchodza uwagi; ze smakow, zapachow, ulotnych wrazen. Ale jest to rowniez ksiazka o cierpieniu, wytrwalosci i nadziei oraz o niezwyklej sile kobiet. I dlatego z calego serca polecam te powiesc. Nina Terentiew Wielu autorow chcialoby zajrzec w serca Czytelnikow. Udaje sie to tylko nielicznym. Zniwom gniewu - a jestem o tym absolutnie przekonany - to sie udalo. Czyta Anna Sroka