Uykusuzlar

Yarim uykularin ic cekisiyim. Geceye acilmis bir öfke, üzgün bir gölgeyim. Bastan ayaga özlem, daginik bir taslak, derli toplu tutkuyum. Kis kaldirimlarinda kasimpatilar durgun, bulutlar soguk. Saclarim daha kara. Bende birikenleri nasil anlatsam sana Sonraki sali, iyiyiz diye bagiracagiz oysa birbirimize, ellerimizi ayiran camin ardindan. Uzak, tedirgin, yabanci.Susup kalmayalim diye iyiyim, biz iyiyiz, diye bagiracagiz Istedigin bir sey var miYün corap, dergi, kazak yastik kilifiInci Aral Uykusuzlarda hizli toplumsal savrulmalardan bireylerin payina düsenleri anlatiyor. Sevincleri, düsleri, umutlari budanan insanlar, hüzünle ve sagir bekleyisler icinde yasama tutunmaya calisiyorlar. Hayatin gündemine yalnizlik, kaygi, korku ve kacinilmaz bicimde uykusuzluklar hakim olurken kimi icindeki aski sicak tutmaya cabaliyor, kimi gecelerini her seye ragmen gelecek düsleriyle dolduruyor. Inci Aral her zamanki akici, siirsel anlatimi ve toplumsalla bireyseli ic ice kavrayan yazarligiyla bitmemis bir baski döneminin ürkütülmüs, ezilmis insaninin ruh ve beden acilarina egiliyor.