Sipsevdi

Bu zavalli eserimin istibdat dönemine ait kötü bir tarihcesi vardir. O devir yagmacilarindan biri baskalarinin eserlerini caldigi iddiasiyla meydana cikmis, bütün Osmanli yazarlarini kendine haraca baglamistiZorbaligini türlü türlü hikayelerle halka tanitanlar, bilhassa rütbeleri yüksek, günde birkac defa Yildiz Bayirini tirmanmak icin araba beygirleri güclü olanlar, Baskatip Tahsin Pasanin huzuruna giris emrinde izni bol olanlar zamanin basarili insanlari sayilirdi. Bu basin gaspina karsi Osmanli Yazarlari, isyan etmek hakki göstermek istediler. Söz alev alirken sansür, elinde kalem seklindeki kinindan cikardigi kanli kiliciyla sessizlik emretti.Bütün yazar arkadaslarimla dilde yara, elde kalem öyle susup kaldik. Alafranga, sabahleyin bizim gazetenin, ögleyin zorba matbaasinin tezgahindan cikiyor; bir iki saat sonra zamanin servetli ve bilgili, sefkatli beyefendi hazretleri basina formalar dagitiliyordu. Bu haydutluk, bu üzücü karisiklik icinde eser birkac tefrika nesredildi. Nihayet bir gün yazara gelen sansür provasi romanin idam fermani olan bir kirmizi cizgiyle bastan sona yaralandi. Yayina devam etmeye imkan olmadigini anladik. Pek müteessir olduk. Fakat kazaya razi olmaktan baska care yoktu.Hatta üzüntümüzün coklugundan yayinciyla bu birkac günlük muhasebeyi de ahrete birakarak alafranga yi gömdük. Bugün sekiz senelik mezarinin tozunu silkerek Sipsevdi seklinde ortaya cikan su eser hürriyet nefesiyle taze ruh bulmus eski alafranga, iste o istibdat sehididir.