Sfatenu Nasz jezyk

"Ksiazka "Sfatenu / Nasz jezyk" jest reprintem czwartego wydania elementarza hebrajskiego, datowanego na jesien 1913. Mozna przyjac, ze elementarz ten zostal napisany niewiele ponad dwadziescia lat po zalozeniu przez Eliezeraben Jehude, tworce wspolczesnego jezyka hebrajskiego, towarzystwa Tchijat Jisrael ("Wskrzeszenie Izraela"). Towarzystwo owo stawialo sobie za cel odnowienie jezyka, ktorego przez wiele wiekow uzywano niemal wylacznie w liturgii i literaturze religijnej, oraz edukacje mlodziezy. "Sfatenu" nie byl pierwszym polskim elementarzem do nauki hebrajskich liter, mimo to zajmuje wsrod tych podrecznikow pozycje wyjatkowa. Slowa, ktore padaja w autorskim wstepie, sa rzetelne, a elementarz moze byc z powodzeniem uzywany rowniez i dzis. Pragnac, by niniejsza publikacja nie stanowila jedynie ozdoby bibliofilskiej polki, wzbogacilismy reprint o wspolczesny dodatek. Znajda w nim Panstwo transkrypcje elementarza wraz z tlumaczeniem i objasnieniami gramatycznymi. Te czesc graficznie opracowal artysta Ryszard Kajzer, atrakcyjnie ubarwiajac ja nowatorsko zaprojektowanymi literami hebrajskimi. Niniejszy elementarz jest znaczacym zrodlem wiedzy o epoce, w ktorej powstal. Jego kart nie zapelniaja modelowo grzeczne dzieci, lecz dzieci prawdziwe, rowniez te niegrzeczne i realizujace szalone dzieciece pomysly. Autorzy nie wychowuja czytelnikow na sile, moralizatorstwa jest niewiele. Nie cofaja sie przed nazywaniem rzeczy po imieniu - niejednokrotnie uzywaja slow "glupi" (az 3 synonimy!) i "zly". Obok krawca i szewca pojawia sie - zgodnie z idealem syjonistycznym - rolnik, a wraz z nim zwierzeta gospodarskie i narzedzia przeznaczone do pracy na roli. Syjonizm par excellence ograniczony jest do dwoch ostatnich czytanek. Elementarz zamyka kilka codziennych modlitw - to najbardziej oczywiste zastosowanie nabytej wlasnie umiejetnosci czytania po hebrajsku.