Mahabharata Najwiekszy Epos Swiata

Mahabharata jest niezwyklym dzielem literackim. Ponad 100 000 wersetow czyni z niej jeden z najwiekszych eposow swiata - jest osmiokrotnie dluzsza niz Iliada i Odyseja razem wziete. Wedlug wspolczesnych badaczy, Mahabharata powstala na przestrzeni kilku stuleci, miedzy IV w. p.n.e a IV w. n.e. i miala wielu autorow. Wedlug samej Mahabharaty oraz zgodnie z tradycja, zostala spisana przez wielkiego wieszcza Wjasadewe okolo 5000 lat temu, bezposrednio po wydarzeniach, ktore skladaja sie na jej akcje. Epos ten uwazany jest za jeden z dwoch fundamentalnych tekstow (obok Ramajany), na ktorych opiera sie kultura, tradycja i religia Indii, a jej poszczegolne epizody wielokrotnie znajdowaly swoje przedstawienie w rzezbie, malarstwie, tancu czy teatrze. Mahabharata zawiera w sobie wszystko to, co tak fascynuje ludzi zachodu w kulturze Indii: duchowosc, mistycyzm, swiat bogow , demonow i joginow, wierzenia, milosc, erotyka, opisy bitew. Historia Mahabharaty zostala opisana na kanwie konfliktu dwoch galezi rodu Bharatow. Przedmiotem sporu jest tron Hasztinapury- stolicy Bharata-Warszy (tradycyjna nazwa Indii). Poprzez intrygi Kaurawowie skazali swoich kuzynow na wygnanie i bezprawnie sprawowali wladze w krolestwie. Kulminacja historii jest wielka bitwa pod Kurukszetra, w trakcie ktorej gina Kaurawowie oraz prawie wszyscy bioracy w niej udzial zolnierze. Przed sama bitwa doszlo do wypowiedzenia Bhagavat-gity (Piesn Pana), ktorej 700 wersetow, bedacych czescia Mahabharaty stanowi dla Hindusow najwazniejszy i najswietszy tekst. W niej to Kryszna, ktory jest uznawany za samego Boga Wisznu, instruuje swojego przyjaciela Ardzune (jeden z Pandawow) o naturze swiata, prawie karmy, zasadach reinkarnacji oraz roznych systemach Jogi. Sama Bhagavat-gita doczekala sie ponad 100 roznych tlumaczen na jezyk angielski oraz kilku na jezyk polski.