Macedonia Epir Albania 1912-1913

Wojny balkanskie staly sie preludium do wojennej zawieruchy, ktora swym zasiegiem objela caly swiat. W tej drugiej ksiazce poswieconej I wojnie balkanskiej, ktora jest kontynuacja poprzedniej, wydanej w 2010 r. (Balkany 1912-1913), autor pragnie skoncentrowac sie na dzialaniach wojennych na zachodnim teatrze dzialan, obejmujacym swym zasiegiem Macedonie, Albanie, Tesalie, Epir, wybrzeze Adriatyku oraz dzialania morskie na Morzu Egejskim. Glowna sile sprzymierzencow z Ligi Balkanskiej na tym terenie stanowila armia Serbii, dlatego tez wieksza czesc tego dziela jest poswiecona wlasnie jej dzialaniom, chociaz omowione sa szerzej takze dzialania armii greckiej i czarnogorskiej. Do zwyciestwa panstw balkanskich przyczynili sie bowiem wszyscy sprzymierzency. Niebagatelna role na zachodnim teatrze dzialan wojennych odegrala flota Grecji, ktora nie tylko zablokowala przeciwnika w ciesninach, umozliwiajac swobode ruchow dla wlasnej floty i armii, ale tez uniemozliwila dostarczenie tureckich posilkow i zaopatrzenia na front macedonski, co przyspieszylo kleske Armii Zachodniej. Bez wkladu floty greckiej kampania ladowa trwalaby dluzej, a zwyciestwo panstw sprzymierzonych nie byloby takie pewne.