Lodz od konca do konca

Zapraszamy Panstwa na spacer po Lodzi, jakiej juz nie mozna zobaczyc: od konca II wojny swiatowej do konca Polski Ludowej. Na blisko 200 fotografiach czytelnik ujrzy zmieniajace sie miasto i jego mieszkancow (moze sam odnajdzie siebie, albo znajomych?), powstajace nowe budynki i te, ktorych juz nie ma. Wszystko to zatrzymane w kadrze Stefana Sztromajera. Mamy nadzieje, ze spacer przygotowany przez Joanne Podolska dla jednych bedzie sentymentalnym powrotem do czasow mlodosci, a dla mlodszych czytelnikow ciekawa lekcja historii. Pierwsze zdjecie Stefana Sztromajera, jakie zobaczylam, przedstawialo zime na Baluckim Rynku. Ludzi w kozuchach i wozy ciagniete przez konie. Na innej fotografii w miejscu dorozek stal ciag starych samochodow, bogward, steyer, opel i inne, jak na przedwojennych filmach. Zdjecia pochodzily z lat 50. XX wieku. Nie pamietam takiej Lodzi, ale bylam zachwycona. Natychmiast odpisalam pani Zofii Sztromajer, ze zdjecia sa fantastyczne i czy ma ich wiecej. W ten sposob zaczela sie nasza korespondencja. Potem byly kolejne przesylki. Na zdjeciach pojawila sie Lodz, ktora juz troche pamietalam. Schylek lat 70. Stare domy tkaczy przy ul. Piotrkowskiej, ktore powoli znikaly. Puste place, tworzace sie w miejscu burzonych kamienic. Plakaty filmowe i teatralne na murach miasta. Hasla: "PZPR zawsze z narodem" i kolejne rocznice Rewolucji Pazdziernikowej. Butelki na mleko stojace przed sklepem i smutni ludzie. To byla niemal gotowa opowiesc o Lodzi czasow PRL. Joanna Podolska