Farmakologizacja wojny

Autor uswiadamia nam istnienie swoistego »ukrytego« czy nawet »wstydliwego« wymiaru wojny. Co wiecej, podaje liczne argumenty na rzecz tezy o celowym, powszechnym i mniej lub bardziej wyrafinowanym stosowaniu narkotykow oraz substancji psychoaktywnych w warunkach bitewnych. Nie unika przy tym kontrowersyjnych z tradycyjnego punktu widzenia tez dotyczacych roli farmakologii na wojnie. Choc na pierwszy rzut oka praca miesci sie w obrebie nauk historycznych, to w bardzo ciekawy sposob wplata watki o charakterze m.in. filozoficznym, kulturoznawczym, socjologicznym i psychologicznym. Wykorzystuje zatem interdyscyplinarnosc jako metode pozwalajaca na poglebienie obszaru badan w celu uzyskania imponujacego efektu jakosciowego. Ksiazka laczy zalety wartkiego, potoczystego wykladu z dziedziny historii wojskowosci z publicystyka naukowa w najlepszym wydaniu. Z recenzji dr. hab. Artura Gruszczaka, Instytut Nauk Politycznych i Stosunkow Miedzynarodowych UJ Ta wnikliwa analiza »dopalaczy« wojny autorstwa politologa jest w znacznej mierze nieopowiedziana dotad historia roli, jaka srodki odurzajace odegraly na przestrzeni wiekow w podtrzymywaniu zolnierzy na polach bitew, oraz roli, jaka odegraja w przyszlosci w napedzaniu wojny. Na dlugie lata ksiazka ta stanie sie tekstem klasycznym. Prof. Christopher Coker, Department of International Relations, London School of Economics and Political Science