Cialo i kamien

Amerykanski socjolog Richard Sennett (ur. 1943) nalezy do (lewicowych) krytykow nowoczesnosci, lecz ta ksiazka o czlowieku, "ciele", wsrod, "kamieni", na szczescie nie jest historia z teza, lecz fascynujaca opowiescia o tym, jak mieszczanie - od starozytnych Aten po dzisiejsze Greenwich Village - wspolzyja i zmagaja sie z miastem, ktore sami sobie stworzyli. Za pomoca reprezentatywnych obrazow kilku metropolii w kluczowych momentach historii autor sklania czytelnikow do namyslu nad otoczeniem, w ktorym zyja. Obecna sytuacja mieszkancow miasta jest wynikiem dlugiego okresu przemian jego funkcjonowania, ktore nie sa wcale jednokierunkowe. Od greckiej agory przez rzymska geometrie forum i via czy rozmaite podzialy miejskiej przestrzeni na getta i oazy milosierdzia po nowozytne "udroznienia" dochodzimy do dzisiejszego urbanistycznego idealu neutralnego osrodka bezkolizyjnego poruszania sie: miasto jest tym doskonalsze, im mniej zauwazalne. Sterylnosc przestrzeni, alienacja i biernosc jednostki, ktorej osobista wolnosc zarazem ma dzis najwyzsze notowania, to napiecia, ktore Sennett ciagle uwidacznia. "Kamien" jednak (ktory zdazyl juz sie zmienic w szklo i aluminium) pamieta o "ciele" i o historii swojej relacji z nim. Agora powraca w dzisiejszej kawiarni, wspolczesne fora sa miejscami spotkan i poznawania "innego". Lektura ksiazki Sennetta pozwala odnalezc sie w tej historii, zobaczyc, czym (po)nowoczesnosc mimo wszystko rozni sie od minionych form i jak z nich wyrasta.